Pojednici iz javnog života, kao i institucije otoka Raba komuniciraju neoriginalnim, jednostavo razumljivim, upečatljivim frazama. Stave naziv otoka “Rab”, povuku crticu ili povlaku (-) te onda dopune sadržajem koji odgovara onome što žele komunicirati. Problem takve vrste komunikacije je što sadržaj često nema veze s istinom. Je li “Rab-otok sreće” isto što i “Felix Arba”?…